Azərbaycan dilinin izahlı lüğəti. 2009.
haradan — sual əvəz. Hansı yerdən? hayandan? hansı tərəfdən? Haradan gəlirsən? Haradan almısan? Haradan gəlmisənsə, oraya da getməlisən. Onun əsli haradandır? – <Murad> Nigar kimi gənc, gözəl, çocuqlarına mehriban bir qadını haradan tapacaqdı? S. H … Azərbaycan dilinin izahlı lüğəti
kəsici — sif. 1. Kəsən, kəsə bilən hər şey. Kəsici alət. Kəsici maşın. // İti, itilənmiş, yaxşı kəsən. Kəsici mişar. Kəsici dişlər – ağızın qabaq tərəfində olub yeyiləcək şeyi kəsən dişlər. // İs. mənasında. Kəsən alət. Kəsicini itiləmək. 2. məc. Şiddətli … Azərbaycan dilinin izahlı lüğəti
öləzimək — f. məh. Alovu sönməyə, közərməyə başlamaq; işarmaq, közərmək. Karvansaranın bir tərəfində qalanmış ocaq gah yanır, gah öləziyirdi. Ə. Vəl.. // Zəifləmək, azalmaq (işıq haqqında). Mənzilə ölgün bir işıq süzülür, yavaş yavaş öləziyirdi. Ə. Vəl..… … Azərbaycan dilinin izahlı lüğəti
qalat(dır)maq — icb. 1. Bir birinin üstünə yığdırmaq, komalatmaq. Odunları bir yerə qalatmaq. 2. Ocağa, sobaya və s. yə odun, kömür qoydurub yandırtmaq. Ocağı qalatmaq. Tən diri qalatmaq. – Hər şeyin çarəsi var! – deyə Vaqif lələni çağırıb buxarını təzədən… … Azərbaycan dilinin izahlı lüğəti
qalınlaşmaq — f. 1. Daha qalın olmaq. Bu kətan yuyulduqda qalınlaşır. // Getdikcə qalın olmaq, yoğunlaşmaq. Zorxana milinin başı nazik idi, lakin getdikcə qalınlaşırdı, ucu isə yumru idi. H. S.. 2. Sıxlaşmaq, kəsifləşmək, çoxalmaq, gurlaşmaq. Yavaş yavaş payız … Azərbaycan dilinin izahlı lüğəti
qucmaq — bax qucaqlamaq. Yalançı nəfsə uymuşsan, qucursan dünyanı nədir? Nəs.. Nola mən divanə qucsam sən pərini hər gecə. K.. Döndüm əğyar əlindən; Can qurtardım felindən; Qızıl kəmər olaydım; Qucaydım yar belindən. (Bayatı). Dizlərimi qucub tənha… … Azərbaycan dilinin izahlı lüğəti
xatırlatmaq — f. Yadına salmaq. Bu xoş ətir nədənsə Mehribana nənəsini xatırlatdı. H. Seyidbəyli. Bəs nədəndir səni mənə xatırladır; Susuz yanan hər çöl, hər düz? N. R.. // Andırmaq, oxşamaq, yadına salmaq (oxşar bir şeyi). Axşamüstü Arazdan qalxan sazaq quru… … Azərbaycan dilinin izahlı lüğəti
xoşluq — is. 1. Xoşa gələn, ləzzət verən şeyin halı, xoş təsir. Havanın xoşluğu. – Havada xəfif bir sazaq var idisə də, yazın . . ilk yeli bu sazağa bir xoşluq verirdi. Ç.. Aydınlığın xoşluğunda; Nə gözəlsən, sonam dəniz! R. R.. // Məlahət, gözəllik; gözə … Azərbaycan dilinin izahlı lüğəti
xəfif — sif. <ər.> 1. Mülayim, yüngül, yumşaq. Xəfif yel. – İndi çöldə xəfif meh əsdiyi üçün hava bayaqkı qədər bürkü deyildi. İ. Ə.. Xəfif axşam küləyi əsir, şəhərdə yavaş yavaş işıqlar alışırdı. Ə. M.. 2. Zərif, incə. Çox çəkmədi ki, qızın… … Azərbaycan dilinin izahlı lüğəti
